御舟应制

御舟应制原文：

王溥的这首之所以能给人耳目一新的直觉印象，是他一反人们对牡丹一向喜爱赞美的心态。题目用“咏”，先顺从人众的普遍心理定势，先诱导你，鄙人可没说牡丹的坏话，我是要歌咏它。读者乍眼一看，心理必然想着，歌咏牡丹者夥矣，王溥还能说出什么？这样想着，就好奇的往下读，结果却读出了对牡丹的说三道四。虽然有些生气，但细品，诗人的审美情思落在了两个点上——外表美和实用美。他担心人们不服气，先拿枣桑来示例：枣花虽小，秋后有枣儿甜脆可口；桑叶很柔弱，他能养蚕结丝，美艳的绫罗由桑叶生成。这回晾晾牡丹的底吧：花朵真大呀！大得无法形容，好像人们喜欢用“斗”来形容大，那就说她“如斗大”吧。还有，她的美艳，她的光彩，耀人眼目，让人心荡神怡，诗人是知道的，但他(...)
（01）四印斋本《漱玉词》补遗题作“咏桐”，此词据《全芳备祖》后集卷十八“梧桐门”录入，芳权手校注本亦据以补录，王本调下注云：“按《全芳备祖》各词，收入何门，即咏何物。惟陈景沂常多牵强附会。此词因内有‘梧桐落’句，故收入‘梧桐门’，实非咏桐词。”又篇末注云：“此词又见杨金本《草堂诗余》前集卷上、《花草粹编》卷三，无撰人姓名”。（02）此词黄本列为“建炎元年南渡以后之作”，并校云，“下片词笔较弱，姑存之。”陈祖美则以为作于建炎三年（一一二九）深秋赵明诚病卒后，并称之为悼亡词，皆非是。细玩词境，乃乡村景色。据赵明诚《青州仰天山罗汉洞题名》：“余以大观戊子之重阳，与李擢得升同登兹山。”此为大观二年（一一零八）重阳，北方早寒，正梧桐叶落之际，而南望青州附近，亦有“乱山平野”。故知此时赵明诚方出游，而李清照登高怀远赋此词也。（03）“烟光薄”，烟雾淡而薄。（04）“栖鸦”，指(...)
下片　　下片从动态方面写词人即景生情，极富空灵之美。
挽了一个松松的云髻，化上了淡淡的妆容。青烟翠雾般的罗衣，笼罩着她轻盈的身体。她的舞姿就像飞絮和游丝一样，飘忽不定。此番一见不如不见，多情不如无情。笙歌散后，醉酒初醒，(...)
“凭栏久”承上，意谓上述景物，均是凭栏(...)
诗的前半部分写三良从具体参政到殉死身亡，写得有声有色，情感激昂，极具现实意味，作者将自己的切身参政经验融入对历史事件的观照，赋予史事以丰厚的现实内蕴和情感深度。诗作中的“一心(...)
庭院背阴处尚有残雪堆积，透过帘幕，也还能感到轻寒。玉管中葭灰飞扬，不知不觉已到了立春时(...)
挽了一个松松的云髻，化上了淡淡的妆容。青烟翠雾般的罗衣，笼罩着她轻盈的身体。她的舞姿就像飞絮和游丝一样，飘忽不定。此番一见不如不见，多情不如无情。笙歌散后，醉酒初醒，(...)
诗中有典故，有想象，有夸张，有拟人，但诗的语言又是十分流畅、生动的，读起来朗朗上口，借助白描手法，天然之中见真谆，发人清新之思。这样的例子不胜枚举。浅切流畅的语言，使诗歌易唱、易记，便于流(...)
在修辞技巧上，“一水护田将绿绕，两山排闼送青来”两句也堪作范例。诗人运用了对偶的句式，又采用了拟人的手法，给山水赋予人的感情，化静为动，显(...)
在修辞技巧上，“一水护田将绿绕，两山排闼送青来”两句也堪作范例。诗人运用了对偶的句式，又采用了拟人的手法，给山水赋予人的感情，化静为动，显(...)

御舟应制拼音解读：

wáng pǔ de zhè shǒu zhī suǒ yǐ néng gěi rén ěr mù yī xīn de zhí jiào yìn xiàng ，shì tā yī fǎn rén men duì mǔ dān yī xiàng xǐ ài zàn měi de xīn tài 。tí mù yòng “yǒng ”，xiān shùn cóng rén zhòng de pǔ biàn xīn lǐ dìng shì ，xiān yòu dǎo nǐ ，bǐ rén kě méi shuō mǔ dān de huài huà ，wǒ shì yào gē yǒng tā 。dú zhě zhà yǎn yī kàn ，xīn lǐ bì rán xiǎng zhe ，gē yǒng mǔ dān zhě huǒ yǐ ，wáng pǔ hái néng shuō chū shí me ？zhè yàng xiǎng zhe ，jiù hǎo qí de wǎng xià dú ，jié guǒ què dú chū le duì mǔ dān de shuō sān dào sì 。suī rán yǒu xiē shēng qì ，dàn xì pǐn ，shī rén de shěn měi qíng sī luò zài le liǎng gè diǎn shàng ——wài biǎo měi hé shí yòng měi 。tā dān xīn rén men bú fú qì ，xiān ná zǎo sāng lái shì lì ：zǎo huā suī xiǎo ，qiū hòu yǒu zǎo ér tián cuì kě kǒu ；sāng yè hěn róu ruò ，tā néng yǎng cán jié sī ，měi yàn de líng luó yóu sāng yè shēng chéng 。zhè huí liàng liàng mǔ dān de dǐ ba ：huā duǒ zhēn dà ya ！dà dé wú fǎ xíng róng ，hǎo xiàng rén men xǐ huān yòng “dòu ”lái xíng róng dà ，nà jiù shuō tā “rú dòu dà ”ba 。hái yǒu ，tā de měi yàn ，tā de guāng cǎi ，yào rén yǎn mù ，ràng rén xīn dàng shén yí ，shī rén shì zhī dào de ，dàn tā (...)
（01）sì yìn zhāi běn 《shù yù cí 》bǔ yí tí zuò “yǒng tóng ”，cǐ cí jù 《quán fāng bèi zǔ 》hòu jí juàn shí bā “wú tóng mén ”lù rù ，fāng quán shǒu xiào zhù běn yì jù yǐ bǔ lù ，wáng běn diào xià zhù yún ：“àn 《quán fāng bèi zǔ 》gè cí ，shōu rù hé mén ，jí yǒng hé wù 。wéi chén jǐng yí cháng duō qiān qiáng fù huì 。cǐ cí yīn nèi yǒu ‘wú tóng luò ’jù ，gù shōu rù ‘wú tóng mén ’，shí fēi yǒng tóng cí 。”yòu piān mò zhù yún ：“cǐ cí yòu jiàn yáng jīn běn 《cǎo táng shī yú 》qián jí juàn shàng 、《huā cǎo cuì biān 》juàn sān ，wú zhuàn rén xìng míng ”。（02）cǐ cí huáng běn liè wéi “jiàn yán yuán nián nán dù yǐ hòu zhī zuò ”，bìng xiào yún ，“xià piàn cí bǐ jiào ruò ，gū cún zhī 。”chén zǔ měi zé yǐ wéi zuò yú jiàn yán sān nián （yī yī èr jiǔ ）shēn qiū zhào míng chéng bìng zú hòu ，bìng chēng zhī wéi dào wáng cí ，jiē fēi shì 。xì wán cí jìng ，nǎi xiāng cūn jǐng sè 。jù zhào míng chéng 《qīng zhōu yǎng tiān shān luó hàn dòng tí míng 》：“yú yǐ dà guān wù zǐ zhī zhòng yáng ，yǔ lǐ zhuó dé shēng tóng dēng zī shān 。”cǐ wéi dà guān èr nián （yī yī líng bā ）zhòng yáng ，běi fāng zǎo hán ，zhèng wú tóng yè luò zhī jì ，ér nán wàng qīng zhōu fù jìn ，yì yǒu “luàn shān píng yě ”。gù zhī cǐ shí zhào míng chéng fāng chū yóu ，ér lǐ qīng zhào dēng gāo huái yuǎn fù cǐ cí yě 。（03）“yān guāng báo ”，yān wù dàn ér báo 。（04）“qī yā ”，zhǐ (...)
xià piàn 　　xià piàn cóng dòng tài fāng miàn xiě cí rén jí jǐng shēng qíng ，jí fù kōng líng zhī měi 。
wǎn le yī gè sōng sōng de yún jì ，huà shàng le dàn dàn de zhuāng róng 。qīng yān cuì wù bān de luó yī ，lóng zhào zhe tā qīng yíng de shēn tǐ 。tā de wǔ zī jiù xiàng fēi xù hé yóu sī yī yàng ，piāo hū bú dìng 。cǐ fān yī jiàn bú rú bú jiàn ，duō qíng bú rú wú qíng 。shēng gē sàn hòu ，zuì jiǔ chū xǐng ，(...)
“píng lán jiǔ ”chéng shàng ，yì wèi shàng shù jǐng wù ，jun1 shì píng lán (...)
shī de qián bàn bù fèn xiě sān liáng cóng jù tǐ cān zhèng dào xùn sǐ shēn wáng ，xiě dé yǒu shēng yǒu sè ，qíng gǎn jī áng ，jí jù xiàn shí yì wèi ，zuò zhě jiāng zì jǐ de qiē shēn cān zhèng jīng yàn róng rù duì lì shǐ shì jiàn de guān zhào ，fù yǔ shǐ shì yǐ fēng hòu de xiàn shí nèi yùn hé qíng gǎn shēn dù 。shī zuò zhōng de “yī xīn (...)
tíng yuàn bèi yīn chù shàng yǒu cán xuě duī jī ，tòu guò lián mù ，yě hái néng gǎn dào qīng hán 。yù guǎn zhōng jiā huī fēi yáng ，bú zhī bú jiào yǐ dào le lì chūn shí (...)
wǎn le yī gè sōng sōng de yún jì ，huà shàng le dàn dàn de zhuāng róng 。qīng yān cuì wù bān de luó yī ，lóng zhào zhe tā qīng yíng de shēn tǐ 。tā de wǔ zī jiù xiàng fēi xù hé yóu sī yī yàng ，piāo hū bú dìng 。cǐ fān yī jiàn bú rú bú jiàn ，duō qíng bú rú wú qíng 。shēng gē sàn hòu ，zuì jiǔ chū xǐng ，(...)
shī zhōng yǒu diǎn gù ，yǒu xiǎng xiàng ，yǒu kuā zhāng ，yǒu nǐ rén ，dàn shī de yǔ yán yòu shì shí fèn liú chàng 、shēng dòng de ，dú qǐ lái lǎng lǎng shàng kǒu ，jiè zhù bái miáo shǒu fǎ ，tiān rán zhī zhōng jiàn zhēn zhūn ，fā rén qīng xīn zhī sī 。zhè yàng de lì zǐ bú shèng méi jǔ 。qiǎn qiē liú chàng de yǔ yán ，shǐ shī gē yì chàng 、yì jì ，biàn yú liú (...)
zài xiū cí jì qiǎo shàng ，“yī shuǐ hù tián jiāng lǜ rào ，liǎng shān pái tà sòng qīng lái ”liǎng jù yě kān zuò fàn lì 。shī rén yùn yòng le duì ǒu de jù shì ，yòu cǎi yòng le nǐ rén de shǒu fǎ ，gěi shān shuǐ fù yǔ rén de gǎn qíng ，huà jìng wéi dòng ，xiǎn (...)
zài xiū cí jì qiǎo shàng ，“yī shuǐ hù tián jiāng lǜ rào ，liǎng shān pái tà sòng qīng lái ”liǎng jù yě kān zuò fàn lì 。shī rén yùn yòng le duì ǒu de jù shì ，yòu cǎi yòng le nǐ rén de shǒu fǎ ，gěi shān shuǐ fù yǔ rén de gǎn qíng ，huà jìng wéi dòng ，xiǎn (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

在修辞技巧上，“一水护田将绿绕，两山排闼送青来”两句也堪作范例。诗人运用了对偶的句式，又采用了拟人的手法，给山水赋予人的感情，化静为动，显(...)
“好光阴等闲”以下四句，感叹大好春光白白流逝。这显然是一语双关。少女的青春如同这春天的美景，也在渐渐逝去。最后一句，“奈薄情未还”，包含着对心上人的怨恨，同样是表现少女的思念之切。小令借景写情，托物兴感，感情深沉细腻，文辞自然流畅。
天道果有知，此物可能久？

相关赏析

户大嫌甜酒，才高笑小诗。
在大自然众多的产儿中，雪可谓得天独厚。她以洁白晶莹的天赋丽(...)
诗的前半部分写三良从具体参政到殉死身亡，写得有声有色，情感激昂，极具现实意味，作者将自己的切身参政经验融入对历史事件的观照，赋予史事以丰厚的现实内蕴和情感深度。诗作中的“一心(...)
③长想：又作“长恨”。
南宋的咏物词讲究工巧尖新，富于文人化的情趣，集中反映了那个时代的士大夫阶层的审美趣向和生活情调。这在张鎡的《念奴娇》词中体现地尤为鲜明。

作者介绍

上官良史 上官良史，字伟常，号阆风山人（《诗家鼎脔》卷下），邵武（今属福建）人。与严羽有深交。今录诗四首。